Vasten komt nog wel eens voor in de Bijbel én de Here Jezus vastte (Matth. 4:2) daarom is het goed om te onderzoeken wat vasten inhoudt.
Wat is vasten? Het is zich tijdelijk onthouden van iets, meestal voedsel, maar het kan ook iets anders (zie Jesaja 58) zijn waar we ons van onthouden én ons toewijden aan God in het gebed en om Zijn Woord te overdenken.
De redenen om te vasten kunnen divers zijn. In de Bijbel gaat het om verootmoediging voor God (Ezra 8:21, Ps. 35:13, Jes. 58:5) om iets belangrijks van God af te smeken. (o.a. 2 Kron. 20:3, Esther 4: 3en 16, Dan. 9:3, Jona 3:5, Joel 2:12/13).
Het is begrijpelijk dat het in de eerste plaats om een houding van verootmoediging gaat, d.w.z. je vrijwillig nederig/afhankelijk opstellen voor God. Verootmoediging staat lijnrecht tegenover hoogmoed. Het is een houding van totale overgave aan Hem. God ziet altijd het hart aan, daarom is verootmoediging belangrijk. Want wij mensen, iedereen (!), zijn in staat om te vasten zonder dat ons hart erbij betrokken is en als we dat doen dan kunnen we zelfs nog een soort van trots op ons zelf zijn omdat we vasten. We zijn dan huichelaars, we vasten niet voor God maar voor de mensen om gezien en daarmee geëerd te worden. (Matth. 6: 16/18).
God kijkt echter altijd naar het hart, dus als we vasten in een oprechte houding van overgave aan Hem, dán vasten we zoals Hij dat heeft bedoeld. (zie Joel 2:12, daar wordt over het ganse hart en vasten in één zin gesproken en Lucas 2:37 waar over Hanna wordt gesproken die God diende en vastte)
Vasten is (meestal) het tijdelijk onthouden van voedsel en je gedurende die periode toewijden in gebed aan God. Door te vasten verandert er iets in je lichaam waardoor je gedachten helderder worden. Daarnaast ruimt je lichaam afvalstoffen op. Je kunt je beter, geconcentreerder focussen. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat als er wordt gevast men zich meestal onthoudt van voedsel.
Vasten werd gedaan als er grote moeilijkheden waren, zo vastte Mordechai en het joodse volk toen ze hoorden van de plannen van Haman om hen uit te roeien (Esther 4:1/3). De mensen in Ninevé vastten toen ze de profetie van Jona hoorden: Nog 40 dagen en Ninevé wordt ondersteboven gekeerd. (Jona 3:5). Zie ook 2 Kron. 20: 1/3.
Een andere reden om te vasten zien we bij Daniel. Het gaat hier om diep berouw en het verlangen naar vergeving) In hoofdstuk 9 van Daniel wordt beschreven dat Daniel heeft gelezen in de boeken dat Jeremia had geprofeteerd dat de ballingschap in Babylon 70 jaren zou duren. Daniel brengt dit onder grote verootmoediging (o.a. vs. 3/6, 13/14) in gebed bij God en vraagt, op grond van Gods grote barmhartigheid (vs. 18 slot), om vergeving. Iets dergelijks zien we ook in Joel 1:1/14, eerst een constatering van de situatie (1:2/4), dan een oproep tot inzicht/besef (1:5/12) en dan een fase van berouw, inkeer en terugkeer onder vasten naar God (1:13/14).
Vasten in bijzondere omstandigheden. Dit zien we bijvoorbeeld bij Ezra. Hij vastte met het volk om een voorspoedige reis voor de mensen, de kinderen en het vee. Ezra 8: 21/23. Ook hier zie je een houding van afhankelijkheid en overgave aan God en het vragen om een goede reis vanuit Babel naar Jeruzalem. Bij koningin Esther zien we dat er wordt gevast als ze besluit naar de koning te gaan. Dit kon haar het leven kosten, daarom werd de situatie bij God gebracht onder het vasten. Esther 4:15/18.
In 1 Cor. 7 vers 5 wordt gesproken over het zich onthouden van seksuele gemeenschap binnen het huwelijk. Ook dit is een manier van vasten met als doel het gebed en openstellen voor God. Je kunt ook vasten door je te onthouden van sport, tv kijken of andere activiteiten met als doel toewijding aan God
Mattheüs 17:21 Maar dit geslacht vaart niet uit dan door bidden en vasten. Dit is een vers dat het belang van vasten aangeeft. Kort gezegd komt het er op neer dat door (aanhoudend) gebed en vasten we, in Gods kracht, in staat zijn de overwinning in de geestelijke strijd te behalen. Met onze God springen we over een muur. Mits we ons overgeven aan Hem en volkomen op Hem vertrouwen. Door het gebed vereenzelvigen we onszelf met God, geven we ons en onze zorg aan Hem over en door het vasten zonderen we ons af van de wereld en wijden we ons toe aan Hem. Als we zo in volkomen afhankelijkheid dagelijks leven heeft de boze geen vat op ons en kunnen we staande blijven te midden van de grootste moeilijkheden, dankzij Hem.