Het land was drie uren verduisterd geweest. De Here Jezus had deze uren aan het kruis gehangen, God, die Licht is, had Hem verlaten, daarom was het duister geworden. God had Hem verlaten omdat Hij het oordeel droeg over onze zonden, die op Hem waren gelegd. Hij de Onschuldige stierf voor de schuldigen, voor u, jou en mij.
Gods heiligheid vereiste een oordeel over de zonden, dat kon niet anders. Zijn liefde voor de zondaar zocht een weg om de zondige mens weer terug te brengen aan Zijn hart. De oplossing lag in de Mens Jezus Christus. Hij werd tot zonde gemáákt hoewel Hij zelf onschuldig was. Hij onderging aan het kruis de volle zwaarte van Gods toorn over de zonden, onze zonden daar op het kruis. Zijn lijden is niet te doorgronden, omdat er nooit een mens is geweest en zal zijn die dit lijden heeft ervaren. Hij is in de diepste kuil gelegd staat in de Psalmen, d.w.z. er was geen lijden erger/dieper dan wat Hij heeft ondergaan. In de Psalmen wordt op vele wijzen gesproken over dit lijden, zoals in Psalm 22:14 “al mijn beenderen zijn ontwricht; mijn hart is geworden als was, het is gesmolten in mijn binnenste” of Psalm 40:12 “Want rampen omgeven mij, zonder getal”. Deze teksten en vele andere teksten geven ons een blik in Zijn ziel toen Hij hing aan het kruis. Het laat ons zien hoe Hij dit lijden heeft ervaren met als climax de uitroep “Mijn God, mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten” dit was het ergste lijden, de absolute eenzaamheid die Hij onderging. Hij die altijd in gemeenschap wandelde met Zijn God was hier verlaten van God en dat kwam door onze zonden. Het is voor ons niet te begrijpen wat dit voor de Here Jezus en voor God betekend moet hebben. De gemeenschap die er van de eeuwigheid was, was nu verbroken omdat Hij onze straf onderging. De kreet “waarom hebt Gij mij verlaten” spreekt van een peilloze diepte van lijden.
Wij mogen nu, omdat Hij van God verlaten is geweest zeggen, wij zullen wij nooit van God verlaten zijn! Voor ons geldt: ”Immanuel”, God met ons. We kunnen ons soms eenzaam voelen maar we zijn het niet, de Here is nabij! Het gescheiden zijn van God hoeven wij nooit mee te maken, dat heeft Hij in onze plaats ondergaan.
Na de drie uren van duisternis roept de Here Jezus “Het is volbracht”, wat een heerlijke woorden, alles is volbracht! De straf op onze zonden is gedragen, Hij heeft het oordeel ondergaan, de profetieën aangaande dit lijden zijn vervuld, de satan is verslagen en de wet is vervuld.
De offer- , tempel- en priesterdienst behoorden tot de bedeling/periode van de wet. We lezen dat direct nadat de Here Jezus zijn geest in Gods handen had gegeven de voorhang van de tempel scheurde, van boven naar beneden, in twee stukken. Deze voorhang had eeuwenlang het heilige der heiligen gescheiden van het heilige. Slechts één keer per jaar mocht de hogepriester, nadat hij een heel reinigingsritueel (Lev. 16) voor zichzelf en voor het volk had uitgevoerd deze ruimte betreden. Niemand anders was ooit in deze ruimte geweest, want God woonde daar. En nu was de voorhang gescheurd, van boven naar beneden, alsof God van boven af, vanuit de hemel de voorhang had geopend. Het duidde een nieuw tijdperk aan van Gods handelen met de mens, de periode van de wet was voorbij! De scheiding die er al die eeuwen was tussen een heilig God en de zondige mens was opgeheven omdat het volmaakte offer, waarnaar alle OT offers hadden vooruitgewezen was gebracht! Er was nu een totaal nieuwe manier om tot God te naderen, dat wat in het OT onmogelijk was kon nu wel. In het OT konden het bloed en het offer van de dieren nooit onze zonden volkomen wegnemen en de weg tot God openen. Nu het volmaakte offer was gebracht door de Mens Jezus Christus kon dit wel.
In Hebr. 10 vers 19 staat het zo vermeld: “Daar wij dan, broeders, volle vrijmoedigheid bezitten om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs de nieuwe en levende weg, die Hij ons ingewijd heeft, door het voorhangsel, dat is, zijn vlees”. De Hebreeën brief beschrijft eerst dat er een nieuwe/betere Hogepriester is, een nieuw/beter verbond, een beter heiligdom en een beter offer, is
(Jezus Christus) en in Hebr. 10:19 wordt geschreven over een nieuwe aanbidder en wijze van aanbidden. De aanbidder/gelovige is in tegenstelling tot het OT volkomen gereinigd door Jezus bloed en mag vrijmoedig ingaan in het heiligdom, omdat Hij deze nieuwe weg voor hen (lees ons) heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is zijn vlees. Christus dood en opstanding hebben het mogelijk gemaakt dat we mogen en kunnen naderen tot God. Nu in onze tijd mogen we zelfs in volle vrijmoedigheid tot Hem naderen, omdat we volkomen zijn gereinigd! Daarvan spreekt het voorhangsel dat in twee delen werd gescheurd. De oude bedeling, de bedeling van de wet was voorbij, de weg naar het heiligdom was geopend, dankzij Hem!
God heeft in alles voorzien een nieuwe Hogepriester die voor ons bidt en pleit, een nieuw heiligdom, de hemel. Een volmaakt offer, het offer van het Lam Gods én Hij heeft ons geschikt gemaakt om vrijmoedig tot Hem te kunnen naderen. Dit alles kan door het geloof in Zijn volbrachte werk op Golgotha.
Dat is de boodschap van Goede Vrijdag en Pasen, de Heer heeft geleden, is gestorven en is opgestaan, hierdoor heeft Hij in alles voorzien. Onze zonden zijn vergeven, het probleem van onze zondenatuur is opgelost, we zijn met Hem gestorven, ons geweten is gereinigd en nu mogen we in volle vrijmoedigheid tot Hem naderen, niet om te worden getroost zoals in Hebr. 4:16. Maar om als aanbidders tot Hem te komen en Hem te danken voor Wie Hij is en voor wat Hij voor ons heeft gedaan! In Hebr. 4 gaat het over het vluchten naar Hem in en met onze zorgen en moeilijkheden, in Hebr. 10 gaat het er om dat we ons aan Hem Zelf mogen koesteren, mogen genieten van Wie Hij is.
Ik sluit af met de tekst uit een lied dat bovenstaande samenvat:
De voorhang is gescheurd, de hemel is nu open. Het leven in het licht is thans ons eeuwig lot. De toorn die op ons was, is op U aangelopen; Uw liefde is groot, o Lam van God!