Van donderdag 27 september t/m woensdag 3 oktober jl. werd door de joden het Loofhuttenfeest (Hebr. Soekot of Sukkot, Soeka betekent: hut) gevierd. Dit feest begint altijd op de 15e van de joodse maand Tisjri, deze maand valt tijdens onze maanden september en oktober. De joodse 12 maanden beginnen met de maand Nissan (waarin het Pascha/paasfeest valt), deze maand valt in onze maanden maart en april en loopt door t/m de 12e maand adar (valt in onze maanden februari/maart).
Het Loofhuttenfeest is het laatste van de zeven feesten van de Here. Het wordt gevierd in de zevende maand en duurt zeven dagen. De andere feesten zijn (in chronologische volgorde): 1. Pascha, 2. Feest van de ongezuurde broden, 3. Feest van de eerstelingen, 4. Pinksterfeest, 5. Feest van het geklank, 6. Grote Verzoendag en tenslotte het 7. Loofhuttenfeest. (Zie Leviticus 23). Het Loofhuttenfeest behoorde met het Pascha (incl. het eest van de ongezuurde broden) en het Pinksterfeest tot de zogenaamde drie hoge feesten. De Isra'lieten werden geacht deze 3 hoge feesten elk jaar in Jeruzalem te vieren.
Het Loofhuttenfeest duurt zoals gezegd 7 dagen. Gedurende het feest denken de joden terug aan de periode van 40 jaar dat ze onder leiding van Mozes hebben rondgezworven in de woestijn. In deze periode verbleven ze in (loof) hutten, dus hutten van takken en (palm)bladeren. Daarom maken de joden tot op de dag van vandaag nog primitieve loofhutten in hun tuinen tijdens het Loofhuttenfeest. Een hut is kosjer als hij minimaal 2 wanden en een dak heeft. Het dak moet overdag bescherming tegen de zon bieden, maar in de nacht moet het mogelijk zijn tussen de takken door sterren te zien. Vaak wordt de maaltijd genuttigd in deze hut en dit geldt als de vervulling van het gebod van God. Er wordt ook wel overnacht in de hut, dit komt nog meer overeen met het verblijven in de woestijn van het volk. Tijdens het feest worden de geschiedenissen uit de Tenach, het oude testament, die betrekking hebben op de woestijnperiode gelezen en verteld.
Het Loofhuttenfeest is naast een herdenkingsfeest ook een oogstfeest, in deze periode wordt de Here gedankt voor de oogst van het afgelopen jaar. Het Loofhuttenfeest behoort met de Grote Verzoendag en het Feest van het geklank tot de herfstfeesten. Van alle feesten is het Loofhuttenfeest het feest met de meeste blijdschap (Lev. 23:40). Vreugde, omdat de volledige oogst is binnengehaald (gerst, tarwe, olijven en druiven etc.) en men wil de Heer hiervoor danken. Een andere reden voor de vreugde is dat men terugdenkt aan en dankbaar is voor Gods bewaring, vooral gedurende de periode van 40 jaar waarin men rondtrok in de woestijn. De derde reden voor de blijdschap ligt in de toekomst en heeft betrekking op de aanstaande vervulling van het feest in het Messiaanse rijk. Al ten tijde van Nehemia was het een feest van grote vreugde, zie Nehemia 8:18.
Feesten van een dag (Pascha, Feest van de eerstelingen, Pinksterfeest, Feest van het geklank en de Grote Verzoendag) spreken in typologische zin van een gebeurtenis. De feesten van een week (Het feest van de ongezuurde broden en het Loofhuttenfeest) spreken van een periode, een langere tijd. Het loofhuttenfeest spreekt in type van de periode van het komende duizendjarige vrederijk. Het feest van de ongezuurde broden spreekt van de periode, die ons hele leven omvat, waarin we 'ongezuurd' horen te leven. We moeten het zuurdesem, de zonde, gedurende ons hele leven wegdoen. Belijden en nalaten dus.
Het Loofhuttenfeest is het feest van de 'zevens'. Het getal zeven spreekt van de volheid. Alle feesten lopen uit op dit slotfeest, Gods heilsplan zal dan, gedurende dit inzamelingsfeest, zijn vervulling krijgen. In de toekomst, als de Here Jezus vanuit Jeruzalem zal regeren op aarde, zullen alle volken jaarlijks optrekken naar Jeruzalem. Zacharia 14:16 'Allen, die zijn overgebleven van al de volken, die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, zullen van jaar tot jaar heentrekken om zich neer te buigen voor de Koning, de Here der Heerscharen en het Loofhuttenfeest vieren.' Nu al zien we tijdens het Loofhuttenfeest veel joden en christenen optrekken naar Jeruzalem om daar gezamenlijk het Loofhuttenfeest te vieren, in de toekomst zal dit feest zijn volledige vervulling krijgen. Het loofhuttenfeest is zoals gezegd en geprofeteerd een oogstfeest, een feest waarin men God dankt voor alle oogsten die zijn ingezameld. Men dankt Hem voor de oogst, het is immers een feest voor de Here, Lev. 23:34. In het duizendjarige vrederijk of het Messiaanse rijk zullen alle volken als het ware worden ingezameld en optrekken naar Jeruzalem. Jaarlijks zal God dan door gelovigen uit alle volken worden gedankt en zal er feest worden gevierd. Het zal een tijd zijn van geweldige vreugde, er zullen net als in het oude testament (Ez. 3:4), offers worden gebracht in de tempel in Jeruzalem (zie Ezechiel 40 e.v.). Deze offers zullen terugwijzen naar het offer van de Here Jezus op Golgotha. Volken die ongehoorzaam zullen zijn aan Gods Woord en niet optrekken naar Jeruzalem zullen worden geoordeeld, Zach. 14:18/19.
In het Vrederijk zal er gerechtigheid heersen op aarde, op de nieuwe hemel en nieuwe aarde zal gerechtigheid wonen. De Here Jezus zal namelijk heersen als Vorst, het (nog aanwezige) kwade zal direct door Hem worden bestraft. Op de nieuwe hemel en nieuwe aarde zal echter geen zonde meer zijn, God is dan alles en in allen, daarom zal er dan vrede wonen.
Het Loofhuttenfeest duurde zeven dagen en werd gevolgd door een achtste dag. Deze achtste dag, spreekt van een nieuw begin. Dat wijst op de periode van de nieuwe hemel en aarde.