Is het nu de bedoeling dat we de wet telkens horen en opvolgen of zijn we vrij van de wet, zoals vaak in evangelische kring wordt gezegd?
Het principe van de wet van Mozes is “doet dit en gij zult leven”. Aan dit principe is een einde gekomen toen Jezus Christus de wet volbracht. Overigens toonde God in deze OT periode óók Zijn genade, want door met een oprecht en berouwvol hart een offer te brengen was de weg terug naar God altijd mogelijk. De wet als stelsel waarbij de behoudenis totaal afhankelijk was van het volbrengen van de wet was echter beëindigd. De wet had eeuwen lang aangetoond dat de mens niet in staat was aan de rechtvaardige eisen te voldoen, dat had de mens naar de Verlosser moeten brengen, naar Iemand die hen zou helpen ondanks het probleem van de zonde(n), toch tot God te kunnen naderen.
In het NT wordt ontvouwd hoe een mens tot God kan naderen, buiten het doen van de wet om en door geloof.
De Here Jezus is gekomen, niet om de wet op te heffen, maar om te vervullen, dat wil zeggen om te tonen wat ten diepste de bedoeling van de wet was en dat gaat verder dan de wet in het OT, hoewel dit wel de basis was en is.
Het door eigen inspanning volbrengen van de wet van Mozes was niet meer nodig. Dit kon ook niemand. De wet was echter niet opgeheven. De gelovigen dienen op een andere wijze de wet van Christus te vervullen.(Gal. 6:2)
In het NT wordt meerdere malen gesproken over geboden, die tot de wet van Christus behoren:
In alle hierboven aangehaalde teksten worden de (nieuwe) geboden verbonden met liefde. Liefde is de eerste vrucht van de Heilige Geest die genoemd wordt in Gal. 5:22. Liefde was bovendien hét kenmerk van het leven van de Here Jezus op aarde. Hij kwam voor de verschoppelingen, voor de zieken en zwakken om hen liefde te betonen en Hij stierf uit liefde voor hen aan het kruis.
Liefde is ook hét kenmerk van de wet van Christus
Liefde, agape liefde, is wat wij volgens deze wet als christenen dienen te tonen aan de wereld om ons heen. Dat is de opdracht van de Here Jezus aan christenen!
In “engere” zin gaat dit vers over het in liefde verdragen van elkaars moeilijkheden, in wat ruimere context gaat het over liefde betonen aan alles wat onze naaste tot een last kan zijn en daarin meevoelen en helpen dragen van deze last . Dus liefde betonen.
Liefde is het centrale thema van de nieuwe geboden, oprechte liefde die voortkomt uit ons hart. Het liefhebben van God en de ander is een gebod wat de Here Jezus aan Zijn discipelen en aan ons heeft opgedragen! De wet van Christus is de wet die in onze tijd geldt. Er moet in ons leven zichtbaar worden wat in Zijn leven zichtbaar was!
Deze wet van Christus legt ons dus enorme eisen op. Dit zien we regelmatig in de NT brieven, iedere keer weer worden christenen vermaand het kwade af te leggen en het goede te doen en daardoor de nieuwe levenswandel te tonen die voldoet aan de nieuwe Standaard en deze standaard is leven zoals de Here Jezus leefde.
De wet van Mozes was dus een soort “basis” voor de wet van Christus, dit wordt duidelijk als we kijken naar wat de Here Jezus zegt in de Bergrede in Matth. 5. In de Bergrede worden een aantal wetten door de Here Jezus besproken. Gij zult niet doden (Matth. 5:21) wordt verbreed en verdiept naar het liefhebben van de ander en het zorgen dat problemen worden opgelost, zelfs als je denkt dat de ander iets tegen te heeft.
Gij zult niet echtbreken (Matth. 5:27) betekent in diepere zin, dat er overspel wordt gepleegd als je een andere vrouw aanziet om haar te begeren (!).
Gij zult uw naaste liefhebben (Matth. 5:43) wordt verdiept naar het liefhebben van onze vijanden en van hen die ons vervolgen.
Het doen van de wet van Mozes was al een enorme, te hoge, opgave voor de mens. De eisen worden in het NT echter nog fors verder opgeschroefd. Over deze enorm hoge eisen én de manier waarop het mogelijk is naar de wet van Christus te leven meer in een volgend artikel. Een klein tipje van de sluier: het offer van de Here Jezus voorziet in een complete verlossing en toerusting om te kunnen doen wat Hij van ons vraagt.