David wordt gezocht door koning Saul en hij verschuilt zich in de woestijn. God was met David want, zo lezen we in vers 14: “maar God gaf hem niet in zijn macht”. Als men hem komt vertellen dat zijn schuilplaats is verraden door de Ziffieten vlucht David naar de rots. En het blijkt dat hij daar, hoewel het kritiek lijkt te worden (Saul ging immers langs de ene zijde en David langs de andere zijde van de berg) veilig is. Daarom wordt die plaats de rots der ontkoming genoemd. Dit is natuurlijk een heen wijzing naar Christus, onze Rots der ontkoming. David had een probleem, een groot probleem en hij vluchtte direct naar de rots!
Wij krijgen in ons leven allemaal, niemand uitgezonderd, te maken met (grote) moeilijkheden met onze kinderen, op ons werk, in onze familie, met onze gezondheid etc. Wat doen we dan? Bedenken we zelf oplossingen, raadplegen we anderen, vertrouwen we op artsen, raken we in paniek of schieten we in de stress? Allemaal begrijpelijke reacties. David hield zijn hoofd koel, hij besefte dat hij een probleem had en hij vluchtte met zijn probleem, naar de rots. Als wij in de problemen komen is het goed om ons verstand te gebruiken en er dan voor te kiezen onze problemen, met Christus, onze Rots, tegemoet te treden. Alle dingen, dus ook moeiten, zullen immers meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben. Hij weet er van, Hij heeft er zelfs een bedoeling mee en Hij wil graag dat we met Hem onze problemen oplossen.
In het geval van David lijkt de situatie penibel te worden, David was weliswaar naar de rots gevlucht, maar hij zag geen uitkomst of oplossing. Dit kan ook onze ervaring zijn. We brengen ons probleem bij Hem, maar de hemel lijkt van koper, onze gebeden lijken niet verder dan het plafond te stijgen. Er lijkt niets te gebeuren, maar er gebeurt wel degelijk iets. De redding komt misschien later of is anders dan David had gedacht of gewenst had, maar er komt een oplossing. Mijn grootvader had indertijd de volgende uitspraak: “Gods molens malen langzaam, maar altijd op tijd”. En zo is het, Hij overziet het geheel, Hij heeft een plan dat Hij uitvoert op Zijn tijd. Daniel was ook eens in gebed en moest toen 3 weken (!!) wachten op een reactie. Vanaf het eerste moment gebeurde er echter van alles, maar dit was niet zichtbaar voor Daniël, Dan. 10:1 e.v.
In Deut. 31 vers 11 staat het volgende: “Als een arend, die zijn broedsel opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn wieken uitspreidt, er een opneemt en draagt op zijn vlerken, zo heeft hem de HERE alleen geleid”. Wat houdt dat in? Als een arend zijn jongen leert vliegen neemt hij ze op zijn rug, vliegt de hoogte in en laat vervolgens de jongen vallen zodat ze leren te vliegen. Vervolgens zweeft hij met uitgestrekte vleugels onder de jongen om ze, als het vliegen niet lukt, ze op te vangen. Wij kunnen, net als die adelaartjes, wel eens het gevoel hebben omlaag te storten (we ervaren niets van God), maar dan mogen we weten dat Zijn eeuwige armen onder ons zijn. Hij is met ons, maar op Zijn wijze en op zijn tijd. In zulke omstandigheden moeten we niet op ons gevoel afgaan, maar geloven met ons verstand en er van uitgaan dat wat Hij heeft beloofd in Zijn Woord waar is. We moeten dan als het ware gaan staan op Zijn beloftes.
Moeilijkheden zijn altijd vervelend. Aan de andere kant zijn het vaak de moeilijke omstandigheden die ons in ons geloof doen groeien. Van bomen wordt gezegd dat ze juist tijdens stormen groeien. Gedurende de storm gaat de hele boom enigszins heen en weer waardoor de wortels wat ruimte krijgen om verder te groeien. Als we tijdens stormen in ons leven op God vertrouwen en er met Hem doorkomen dan is dat vaak ook een geestelijke opsteker!
In de Bijbel vinden we meerdere personen die het bepaald niet makkelijk hebben gehad, maar die juist door hun omstandigheden toch geweldige instrumenten in Gods hand werden. Denk maar eens aan Jozef, hij werd door zijn broers verworpen, werd verkocht naar Egypte en kwam daar terwijl hij volkomen onschuldig was in de gevangenis. Ondanks al deze moeilijkheden bleef hij op God vertrouwen, en terecht!
Ee andere persoon is Job, alles was hij kwijtgeraakt. Dergelijke grote moeilijkheden zullen ons waarschijnlijk bespaard worden. En wat zegt Job: “de Heer heeft gegeven en de Heer heeft genomen, de naam van de Heer zij geloofd!” Hij bleef, ondanks alles vertrouwen op God en zijn geloof werd niet beschaamd!
In het NT komen we Paulus tegen, die kreeg ook heel wat tegenslag in zijn leven. Waarom moest nu juist hij zoveel ellende meemaken (moordaanslagen, schipbreuk, stokslagen, verwerping, gevangenneming etc.). Hij die zo’n getuige van God was? We moeten het omdraaien, juist dankzij alle moeilijkheden heeft geleerd dat God bij hem was. Fil. 4:11 ”want ik heb geleerd met de omstandigheden, waarin ik verkeer, genoegen te nemen. Ik weet wat armoede is en ik weet wat overvloed is. In elk opzicht en in alle dingen ben ik ingewijd, zowel in verzadigd worden als in honger lijden, zowel in overvloed als in gebrek”. De problemen wierpen hem als het ware op God in plaats van het van zichzelf of anderen te verwachten, dat blijkt ook uit het vers 13 “Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft”.
Moeilijkheden? We moeten leren, net als David, met onze moeilijkheden te vluchten naar onze Rots der ontkoming, Jezus Christus, zodat we dieper gaan wortelen in Hem.
De Here is goed, een sterkte ten dage der benauwdheid; Hij kent hen die bij Hem schuilen. Nahum 1: 7